Küçük bir işletme olsun, büyük bir ticari zincir olsun, değişimin baskısını hep üzerinde hisseder. İnsanlar ve çevre, şartlar ve alışkanlıklar değişir. Bu değişim olgusuna ayak uyduramayan yapılar, önünde sonunda yok olmaya mahkum olur veya büyük bedeller öderler.

***

Devletler de öyle değil mi? Bırakın hâlâ ayakta durmaya çalışan Bretton Woods sisteminin kurulduğu 1944’leri, dünyanın 1990’lar, 2000’ler ve 2010’lar ile bir alakası kalmış mıdır?

***

Bu değişim çok daha ezici, hızlı hale gelmiştir ve Ortadoğu coğrafyasında çok daha kritik sonuçlara yol açmaktadır. Türkiye olarak bizler maalesef bu ağır sorunların yan etkileriyle yüzleşmekteyiz. Filistin sorunu aktif bir volkan gibi Ortadoğu’da olup bitenlerin asıl nedeni sayılmaktadır.

***

Böyle bir tabloda Türkiye’nin yerinde sayması herhalde intiharı olurdu. Düşünsenize, 2002 seçimlerinde Millet/Biden İttifakı gibi bir yapı hükümet olsaydı ne olurdu? AK Parti ve Cumhurbaşkanı Erdoğan tarih sahnesine hiç çıkmasaydı, domates/soğan fiyatlarından daha ciddi sorunlarımız olmaz mıydı?

***

Türkiye son 18 yılını o kadar iyi değerlendirdi ki, kendisini son vagona atabildi ve o trende ön vagonlara ilerlemeye başladı. Şimdi ise Biden İttifakı ülkeyi değişim/varoluş treninden atmanın derdinde. İşin içinde meşru gayrimeşru tüm yapılar mevcut.

***

Demokrasi çok nazenin, tesisi çok zor; zamanla bizim de yerli ve milli bir muhalefetimiz olacak.