Siyasette onurlu davranmak siyasetçiden beklenen bir tavırdır. Siyaset, toplumla devlet arasındaki ilişkilerde toplumun taleplerini meşruiyet çerçevesi içinde politikaya dönüştürme görevidir. Toplumsal alanda hukuktan sapan, meşruiyet tanımayan gruplar kimseler norm dışı davrananlar yok mudur? Elbette davranış bozukluklarına, kriminal tiplere, meşru olmayan işler peşinde koşanlara her toplumda farklı düzeylerde olsa da rastlamak mümkündür.

Bunlar arasında terör örgütlerinim ayrı bir yeri vardır; çünkü terör, sadece belli bir gruba yönelen şiddet hareketi değil, siyasi hedefleri şiddet kullanarak ele geçirmeyi amaçlayan, dolayısıyla kamu düzenini tahrip etmeye yönelen eylemleri kapsayan bir olaydır. Bu yönüyle terör diğer kriminal hareketlerden daha tahripkâr sonuçlara yol açarak toplumu hedef alır.

SİYASET Mİ CİNAYET ÖRGÜTÜ MÜ!

Demokratik siyasal sistemler en geniş anlamıyla düşünce özgürlüğünden siyasi örgütlenme özgürlüğüne kadar bütün bireysel ve toplumsal özgürlüklerin yaşandığı sistemler olduğu için terör örgütleri ve onların arkasındaki güç merkezleri, bu zemini terör eylemlerini desteklemek için rahatlıkla kullanırlar.

Bu konuda PKK/PYD terör yapılanmasının oldukça geniş bir kullanım ağı içinde olduğunu görmek zor değildir. Esasen baba Esat dönemde de Türkiye düşmanı bir siyaset Suriye’de hâkim olduğu için bu yapı doğrudan El Muhaberat tarafından desteklenmiş, Türkiye’ye karşı bir araç olarak kullanılmıştır. Burada işin içinde Suriye rejiminin olması, meselenin esasının gözden kaçmasına sebep olmuştur ki, işin başından bu tarafa CIA gibi Batılı servislerin hem muhaberat içindeki etkisi, hem de PKK’yı kullanan yapı olduğu uzun süre görülememiştir. Buna 15 Temmuz’dan sonra ortaya çıkan, FETÖ yapılanması vasıtasıyla ordu ve güvenlik güçleri içinde CIA’in rolünü de eklemek gerekir.

SOYLU SİYASET

Meclis’te bütçe görüşmeleri esnasında İçişleri Bakanı Süleyman Soylu Türkiye’de onurlu siyasetin nasıl yapıldığını ortaya koyarken; ABD emperyalizminin paralı elemanları halinde Türkiye’ye saldıran PKK/PYD cinayet örgütüne destek olmanın nasıl bir ‘haysiyetsizlik örneği’ olduğunu da örnekleriyle sergilemiş oldu.

Süleyman Bey’in ortaya koyduğu birkaç husus çok önemlidir: Bunlardan ilki, Türkiye’ye karşı emperyalistlerin yeni Ortadoğu planının kiralık ‘vekalet savaşçıları’ konumunda olan terör örgütünü, onların katliamlarını siyaseten örtbas etmeye çalışmanın nasıl bir haysiyetsizlik olduğunun bilinmesidir. İkincisi, bir terör örgütünün kamu düzenini yıkarak, yerine ikame ettiği durumun insan haklarını nasıl tahrip ettiğini, anaların çocuklarını dağa kaçırıp, onlara her türlü hakaretin edilmesi de dâhil nasıl cinayet işleme aleti haline getirildiğinin karartılması için Meclis zemininde kullanılan dilin haysiyetsizliğidir. Üçüncü husus ise, Türkiye’nin bağımsızlık savaşının kahramanlarının mirası olan Gazi Meclis’te bu ülkenin bağımsızlığını yok etmek, bölmek için, emperyalist ABD işbirlikçiliğini siyaset haline getirme haysiyetsizliğidir. Süleyman Bey’e bu konuşması için, inanıyorum ki sadece Diyarbakır’daki Kürt analar değil, bütün millet teşekkür etmiş, derinden bir oh çekmiştir.