Eskiden, CHP ve DP dönemleri dahil dış politika denen şey ABD veya Britanya’nın dünyadaki siyaset ve hatta çatışma tercihlerini benimsemek anlamına gelirdi. Hatta dış politika, münferit ve hayati bir alan olarak çok partili rejim esnasında ancak boy gösterebildi. Ondan önce dış politika Atatürk veİnönü’nün şahsi tercihleri gibi bir şeydi.

***

Oysa dış politika, tam da ülkenin bağımsızlığı ve menfaatleri gereği en güçlü olması gereken alanlardan biriydi. İşte son on sekiz yıldır bu alanda çok önemli bir değişiklik geçiriyor Türkiye dış politikası.

***

Eski zihni yapılarla bugün ne Suriye, ne Irak, ne Somali ne de Libya’da işimiz vardı. Oysa öyle bir bölgedeyiz ki, tehlikeyi kaynağında yok etmediğiniz anda bunun içeride çok daha ağır sonuçlara yol açtığını biliyorsunuz. CHP zihniyetinde bir yol izlenseydi, ya da 15 Temmuz darbesi başarılı olsaydı, şu an Türkiye hangi vaziyette olurdu?

***

Libya’da Hafter’in, Suriye’de Esed’in yanında duran bir zihniyetten bahsediyoruz. Hatırlarsanız CHP İstanbul Milletvekili Oğuz Kaan Salıcı”Uçak gemileri denizaşırı operasyonlarda kullanılır. Türkiye neden uçak gemisine ihtiyaç duyuyor? Denizaşırı operasyonlara girişme niyeti mi var?” diye bu projeye karşı çıkmıştı.

***

Seküler olduğu için CHP’nin desteklediği Hafter’in yaptığı katliamların toplu mezarları açılıyor. CHP özür dileyeceğine kendi ülkelerini Libya’dan ucuz petrol alma düzeni içinde olmakla suçluyor. Böyle bir kendinden geçmişlik olabilir mi?

***

Frekansları hala kendi ülkelerinin değil, büyük devletlerin menfaatlerine ayarlı…